ការងារ និងមុខរបរគឺជារឿងដែលភ្ជាប់ជាមួយនឹងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា បើគ្មានការងារ គ្មានមុខរបរ គឺគ្មានចំណូល ហើយប្រជាពលរដ្ឋសប្បាយ ឬមិនសប្បាយចិត្តគឺនៅពេលមាន ឬគ្មានការងារធ្វើនេះឯង។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ឯកឧត្តម ហេង សួរ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ដែលបានថ្លែងកាលពីថ្ងៃទី១ ខែកក្កដាកន្លងទៅ។
ដើម្បីរួមចំណែកជំរុញជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ រាជរដ្ឋាភិបាលចាំបាច់ត្រូវបង្កើតការងារជូនពួកគាត់ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានការងារធ្វើហើយ អ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវគិតបន្តទៀតគឺតម្លើងប្រាក់ខែជូនពួកគាត់ដោយមិនឱ្យប៉ះពាល់ដល់ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន។
បើតាមប្រសាសន៍របស់ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រី រាជរដ្ឋាភិបាលបានគិតថាធ្វើម៉េចបង្កើតការងារ បង្កើតមុខរបរ តែក៏បង្កើនប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋផងដែរ។ បើជាកសិករ រដ្ឋាភិបាលត្រូវគិតធ្វើយ៉ាងម៉េចឱ្យកសិផលមានទីផ្សារ ហើយមានតម្លៃខ្ពស់ ហើយបើអ្នកមានមុខរបរខ្លួនឯង ធ្វើម៉េចឱ្យមុខរបរគាត់កាន់តែងាយស្រួល មានផលចំណេញច្រើនច្រើនជាងមុន។
ឯកឧត្តមបានបន្តគូសបញ្ជាក់ថា៖ «ការតម្លើងប្រាក់ខែត្រូវតែផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងផលិតភាព ឧទាហរណ៍ថាគាត់ចង់ឡើងប្រាក់ខែ ១០% សម្រាប់ក្រុមហ៊ុន បើគាត់មិនបានបង្កើនផលិតភាព គឺនឹងអាចខាតបង់។ បើិសិនឡើងប្រាក់ខែ តែក៏ឡើងផលិតភាពដែរ អីចឹងម្ចាស់រោងចក្រគាត់អត់ខាតទេ គាត់តម្លើងប្រាក់ខែមែន តែកម្លាំងពលកម្ម ឬម៉ាស៊ីនអាចបង្កើតផលិតភាពការងារ ស្មើទៅនឹងប្រាក់ខែដែលតម្លើងដែរ»។
ប៉ុន្តែដើម្បីបង្កើនផលិតភាពនេះបាន កម្លាំងពលកម្មក៏ត្រូវតែមានជំនាញច្បាស់លាស់ដូចគ្នា ម្លោះហើយបានជាក្រសួងផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់លើការបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញនេះ។
បើទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កម្លាំងផលិតភាពគឺនៅតែជាចំណោទដែលត្រូវតែដោះស្រាយ បើសិនជាកម្លាំងពលកម្មមិនមានជំនាញ ច្បាស់ជាមិនអាចបង្កើនផលិតភាពនោះទេ។ហើយប្រសិនបើក្រសួងខិតខំរុញតែកំណើនលើប្រាក់ខែមួយមុខ ចុងក្រោយសេដ្ឋកិច្ចអ្នករកស៊ីអាច និងក្ស័យធនទៅវិញ។
ដូច្នេះ ទាំងប្រាក់ខែ ផលិតភាពការងារ និងជំនាញ ត្រូវតែដើរទន្ទឹមគ្នា ទើបអាចរុញគ្រប់ភាគីឱ្យរីក ចម្រើនព្រមគ្នាបាន៕